USA road trip – Pismo Beach – Pacific Grove (2) …

Naast Pacific Grove ligt Monterey. Moet je gezien hebben. Ooit de parel van de visindustrie aan de Westkust, herbergt het nu één van de mooiste aquaria en waan je je in een openluchtmuseum als je Cannery Row afwandelt. Rinkelt er een belletje? Kan, want ‘Cannery Row’ is van de hand van John Steinbeck en geldt als een klassieker in de Amerikaanse litteratuur.

Het Monterey Bay Aquarium moesten we bezoeken aldus Mr. J. uit SF. Wie zijn wij om hem tegen te spreken. Niet te beroerd om onze kennis bij te spijkeren stonden we dus te drummen om een ticketje te bemachtigen aan de ingang van het aquarium. Na een paar boze blikken lieten we het drumstel en de drumsticks voor wat ze waren en haalde ik zoals iedereen een kredietkaart boven. Kostte me een kleine 200 $ maar ze waren wel besteed. Als je er toevallig bent, ga gerust eens langs, je zal het je niet berouwen.

Met een bezwaard gemoed kroop ik dan achter het stuur om de rit naar San Francisco aan te vatten. Op mijn GPS gaf ik San Anselmo in en terwijl een blikken stem mij de eerste richtlijn meegaf, vertroebelde mijn blik. Het einde was nu ècht heel dicht bij. Snik …

Het bruggetje? We persen er nog eens alles uit. Een – bijna- vergeten klassieker. Na de jellyfish is het woord aan Jello Biafra. Punk is not dead! …

Tsjauw!

Tjerri

 

USA road trip – Pismo Beach – Pacific Grove (1) …

De lokroep van het noorden wordt sterker en we hijsen ons in de wagen om er nog zo’n 300 km tegenaan te gooien. Iedereen heeft er zin in en op een bepaald moment vrees ik zelfs dat mijn reisgezellen ‘Hoog op de gele wagen’ zullen aanheffen. De zilte geur en aanblik van de oceaan heeft een bijzonder effect op de psyche. De weg naar Pacific Grove slingert langsheen de Westkust en doet je tijdens sommige tussenstops naar adem happen. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees die parkings.

Pacific Grove dus. Geen kattenpis. Zelfs niet naar Amerikaanse normen. Het ligt op een zuidelijke boogscheut van San Francisco, vlak aan de oceaan en is aan 3 zijden omgeven door water. Waarschuwing: die mannen hebben goed gekeken hoe de indianen – oeps, Native Americans – met een boog overweg kunnen. Ze schieten ginder héél ver èn hun boogschutter lengtematen zijn niet te vergelijken met onze steenworp afstanden. Zoiets als mijlen vergelijken met kilometers. Maar dan anders.

Het stadje is bekend om zijn grote diversiteit en kwantiteit aan vlinders maar evengoed wereldberoemd omwille van ‘Pebble Beach’. Als je denkt aan een of andere zandbak met wulpse surfbabes, think again. Doorheen Pebble Beach loopt ’17 Mile Drive’. Een straatje met een ongemeen hoog m’as-tu-vu gehalte. Mocht de straat voorkomen op een Monopoly spel, het zou net naast ‘start’ liggen. Rechts ervan wel te verstaan. Er dient wel zo’n 10$ opgehoest te worden om er door te rijden maar het is het dubbel en dik waard. Je rijdt langsheen de oceaan tussen de golf courts door terwijl je je kan vergapen aan de optrekjes van de Rich & Famous. De meesten wel verstopt achter groen maar hier en daar verstopt het loof niet alles. Naar het schijnt is de golf court de mooiste ter wereld. Ik wil het best geloven.

Ze britsj? De ultieme California song. I’m pickin’ up good vibrations …

Baai, baai, koeievlaai!

Tjerri

 

USA road trip – Los Angeles – Pismo Beach …

Tijd om afscheid te nemen van ‘The City of Angels’. Ons vertrouwd nummer 16 (4 x 4 – heb je ‘em?) zou ons via de wereldberoemde kustweg Hwy 101 verder noordelijk leiden en afzetten aan het strand van Pismo Beach. Wereldberoemd zegt u? Yup! Eerst via Santa Monica en Malibu om dan tuffend door Ventura en Santa Barbara je te vergapen aan de villa’s van de, laten we zeggen, diegenen die ietsiepietsie meer verdienen dan het plebs. De highway en sommige huizen herken je uit verschillende films en met een beetje fantasie waan je jezelf de nieuwe James Dean cruisend doorheen dit decor. Of Norma Jeane Mortenson zo je wil.

Pismo Beach is een kalm stadje aan indrukwekkende kliffen met een fantastisch strand. Best pittig als je eerst een 50 meter naar beneden moet via uitgehouwen trappen maar eenmaal op het strand is dit al gauw vergeten. Wat een omgeving om in te vertoeven. Eindeloos uitstrekkend zandstrand, wilde golven, de zilte geur van de oceaan. Zucht … ’s Avonds nog effe genieten van een spectaculaire zonsondergang en dan uit eten. Bij de Mexicaan. Olé!

Alvorens het licht uitgaat bedenk ik dat het avontuur er bijna opzit. Het begint nu wel ècht te korten. Snik …

Het bruggetje? Licht uit, oogjes en dicht en California dreamin’

Droom zacht!

Tjerri