USA road trip – San Francisco (2) …

Ochtendstond heeft goud in de mond. U weet wel. Mijn huisgenoten daarentegen … Dus ietsiepietsie later dan voorzien trokken we ons wandeloutfit aan en kropen we in de 4 x 4 van onze gastheer en -vrouw. Op het menu: de parken en heuvels noordelijk van San Francisco, een must see en garantie op unieke vergezichten en niet alledaagse blikken op de oceaan en de stad. Wij dus op weg, via het beruchte stadje Fairfax de bergen in. Fairfax alleen al is de moeite waard om doorheen te rijden. Home of the hippies, enige stad in de USA waar de groenen (Green Party) het bestuur uitmaken. Er werd begot ooit een baseball wedstrijd gespeeld tussen de Greatful Dead en Jefferson Airplane. Kun je nagaan. De locale supermarkt wordt door mijn gastheer steevast aangeduid als de ‘The Hairy Armpit Market’. De huizen van de gegoede hippies mogen er alvast wezen. Nou moe. Langsheen de, laten we het eufemistisch stellen, poepchique golfterrein Meadow Club belanden we aan het Alpine Lake en Cataract Trailhead. Vandaar gaat het naar het Cushing Memorial Amphitheater om een paar mijl verder ons doel te bereiken: Mount Tamalpais East Peak. Na een best stevige klim te voet bereiken we daar de uitkijkpost van de brandweer. Het ongelooflijke uitzicht krijgen we er gratis en voor niets bij. Je kan geheel San Francisco overschouwen, de oceaan, de pure natuur … Je had er bij moeten zijn.

Op de terugweg wordt het nog even spannend als de honden wagenziek beginnen te worden maar mits het regelmatig inlassen van de nodige stops redden we het zonder dat onze viervoeters over hun nek gaan. De regelmatige haltes kunnen ons ten zeerste bekoren omdat de terugweg verloopt via Panoramic Highway. De naam zegt het zelf. Iedereen dus blij. ’s Avonds nog effe de benen onder een tafel in de meer dan fancy Buckeye Restaurant in Sausalito (die valet service blijft me verbazen) ter ere van de verjaardag van Mr. M. en dan terug naar de vertrouwde stek. Voor de anekdote: we aten op een steenworp van de plaats waar Otis Redding woonde op zijn woonboot en zijn wereldberoemde Sittin’ On The Dock Of The Bay schreef.

Het obligate bruggetje hoeft geen uitleg …

Baai, baai, koeievlaai!

Tjerri

Auteur: Tjerri

60-jarige man uit Elewijt, het culturele epicentrum van Vlaanderen.

Plaats een reactie