Child in time …

Start onderstaand youtube filmpje en lees dan verder.
Mrs. L. is weeral een jaartje ouder geworden. Time flies … Wat gaat er in godsnaam in zo’n kinderhoofd om denk ik dan. Toen ze zo door het venster stond te staren, de zon op haar gezicht kon ik het niet laten af te drukken. In zwart-wit is het voor mij een aangrijpend beeld geworden. Heb er voldoende werk aan gehad om de ZW omzetting te maken maar voor mij is ze geslaagd. Korreltje aan toegevoegd om het vroegere “argentic” gevoel naar boven te halen en voilà. I love my Nikon D700 !
Daarnet probeerde ik ze af te printen en o horror o referens, daar waar ik – blijkbaar tè – enthousiast was over de eenvoud van Apple z’n OS om hardware te installeren loop ik nu flink te balen. Om één of andere reden lukt het me niet om vanuit Aperture 3 direct te printen. Als ik wil printen gaat alles goed tot de laatste klik want dan komt er een extra menuutje uit het niks dat alle settings plots overruled … Ik moet dus – hopelijk komt de oplossing er snel – eerst mijn foto’s bewaren en een apart menuutje oproepen. Daarna via finder mijn foto’s zoeken en dan pas printen. Wat een sof. Maar genoeg gezaagd, geniet van de foto en laat de diep purperen mannen verder kelen.

Het bruggetje ? Nou ja, stukje gebak : Mrs. L. als de “sweet child” van dienst. Goud van oud of was het jong ? Enjoy !

Toedeloe met de koe …

Tjerri

Ha ! …

Nà de kus de ontlading. Mr. C. zijn enthousiasme kent duidelijk geen grenzen. Mrs. N. gunt het hem …
Jullie hebben dus het drieluik achter de kiezen. De selectie dient als vrij werk aan ’t CVO Leuven. Deze drie ZW foto’s ga ik nu proberen op Dibond te laten uitvoeren. Ik laat nog weten hoe het er uit ziet na productie. Best wel spannend.
Bij de weg, het is me opgevallen dat de foto’s in deze blog niet zo scherp zijn. Indien je er op klikt worden ze op volle resolutie plots wel scherp. Blijkbaar een probleem van progressieve jpegs. Onder windows kon ik dit beheersen. Met een Mac slaag ik er blijkbaar niet in progressieve jpegs te produceren met Aperture. Als er iemand de oplossing kent. Don’t hesitate.

Het bruggetje ? Ha ! ZW fotografie is – euh – zwart wit en dus tegengesteld. Een contradictie dus. Smijt die volumeknop naar rechts of het schuifje helemaal naar boven. Mr. J. heeft er een pijnlijke nek aan overgehouden aan hun passage in de Botanique vorige week. Oppassen dus met die in het rond vliegende haardossen en die hernia. Contraddiction!

Ondergetekende pogoënd af …

TJerri

De eerste maal …

Hehe, alweer een weekje geleden dat ik nog postte maar ik heb een – nou ja – valabel excuus. Woensdag laatstleden was het D-Day voor “eigen werk in de studio” aan ’t CVO. Of ik nu aan ’t slapen ben geweest, met mijn gedachten op een trimaran zeilboot was langsheen de kust van Curaçao of domweg geen vriendjes heb, feit is dat ik plots werd geconfronteerd met de ondraaglijke eenzaamheid van het bestaan : ik stond er alleen voor. Al de andere collega studenten hadden groepjes gevormd om de opdracht tot een goed einde te brengen, het antwoord op de vraag “en wat gaat gij doen ?” kwam er bij mij stamelend uit : naaktfotografie. Iedereen paf en niet in ’t minste ikzelf. Onze docent Mr. P. zag er verder geen graten in en ging een studio / leslokaal voor me ritselen. En toen kwam voor mij de volgende uitdaging, namelijk een bereidwillig model vinden. Al vlug rijpte het idee om een koppel te strikken. En wat had je gedacht ? Yup, niemand te vinden tot ik aan Mr. C. en Mrs N. dacht. Gebeld en jawel hoor, no problemo. D-Day naderde en ondergetekende kreeg langzamerhand klamme handjes. Omdat ik de praktische kant schier onmogelijk alleen aankon – opstelling, belichting, tethered shooting, kabels, verplaatsen materiaal, … – haalde ik op het laatste nippertje Mr. L. uit zijn honk en erbij. Bij deze : nogmaals bedankt Mr. L. voor de hulp.
Genoeg gezeverd hoor ik jullie denken, waar zijn de foto’s ? Welnu, na dagen, avonden en nachten te hebben geworsteld met Aperture 3 annex plug-ins en allerlei instellingen is hier numero uno !

Jullie ogen zijn nog ok, dit is geen naaktfoto. Er moeten grenzen zijn op deze blog niet ? Dit is nl. één van de eerste foto’s als amuse bouche. Het betere werk komt nog …
Het bruggetje ? Aangezien dit numero uno was van mijn allerallereerste fotoshoot in studio omstandigheden is Lene Lovich een binnenkoppertje …

Tot in den draai !

Tjerri

Een zure appel …

Vandaag verder mijn iMac aan het verkennen geweest. Resultaat : hij is gecrasht ! Plotseling werd het scherm zwart en gedaan met werken. Aaargh, enkel afzetten lukte en toen ie daarna weer oplichtte een boodschapje : foutje (blabla) en rapport verzenden naar Apple. Toen het licht uitging kreeg ik bijna een – pun intended – appelflauwte. Maar bon, de foto die ik op dat moment aan ’t bewerken was bleek opgeslagen te zijn tot en met de laatste veranderingen in Aperture 3. Nog zoiets … Ik kan maar niet wennen aan die manier van werken met curves. Vroeger trok ik en sleepte ik aan die curves dat het een lieve lust was. Nu ? Pfff, enkel met schuifjes spelen en op goed geluk ophouden. Vreemde manier. Maar goed, genoeg gezaagd en terug naar de core business van deze blog : foto’s. Toen de zon onderging scharrelde ik mijn Nikon van de kast, grabbelde ik Mrs. Z. vast en posteerde haar voor het venster. ’t Was vlug vlug vlug en ik merkte pas achteraf dat er een vervelende streep het beeld verknoeit. Dit is een balein van een rolgordijn. Omdat het slechts een oefening is post ik ze maar. Nu ik weet eveneens, de finesses van de Aperture raw convertor heb ik nog niet ècht onder de knie maar het begint de goede kant uit te gaan. Don’t judge too hard on this one …

Het bruggetje dan maar. Lang heb ik niet moeten zoeken. ’t Origineel duurde te lang en deze opgepoetste versie vind ik minstens even goed, dan wel beter. Desenchantée … of wat had ge gedacht ?

Tsjauw !

Tjerri

ps. ‘k Heb nog steeds dat f°cking copyright symbool niet gevonden. Anyone ?

The Big Apple …

Met zijn allen (op z’n De Saedeleers) : “Daar is ‘em ! Daar is ‘em !
Yup, de lang begeerde en gegeerde iMac 27” staat hier op mijn bureau te pronken. Wat een design, ken zijn evenknie niet. Echter, er is een maar … Dit werkt zo anders en op dit moment verwarrend voor mij, dat mijn “blogactiviteiten” er onder lijden. Mijn bewerking van foto’s ook … Ik ben dus overgeschakeld op Aperture 3 en – hallo ? – is dat effe aanpassen. Daar waar ik onder Windows als een wervelwind mijn workflow doorliep met irfanview en Gimp sta ik nu als een beginneling te knoeien met ‘projecten’, ‘stacks’, ‘masters’ en tutti quanti. Heb me ondertussen al een boek aangeschaft over Aperture 2 (ja, ja, ik weet het maar er is nog niets direct bij de hand over Aperture 3) maar ’t blijft momenteel lastig. Na veel kl*ten kan je hieronder mijn eerstgeborene aanschouwen. En wat had je gedacht ? …

Ik houd jullie op de hoogte van mijn vorderingen met Aperture 3 en mijn Mac. Ik ben nog altijd op zoek trouwens hoe ik extra tekens uit mijn klavier kan persen. De handleiding zegt “gebruik de option toets”, maar ik heb geen “option” toets op mijn klavier ! Pathetisch niet ?

Het bruggetje dan maar. Deze sound spookte door mijn hoofd toen ik de iMac uitpakte. Zààààlig.

Slu met de plu !

Tjerri